بحثهای امروز پیرامون هوش مصنوعی اغلب بر روی چتباتها و ابزارهای تولید محتوا متمرکز است. اما در پشت صحنه، انقلابی عمیقتر و شخصیتر در حال شکلگیری است: آیندهای که در آن هوش مصنوعی نه یک ابزار، بلکه یک همراه «محیطی» و نامرئی خواهد بود که به طور یکپارچه در آشناترین اشیاء اطرافمان ادغام میشود. این دیدگاهها حاصل گفتگویی اختصاصی با دان مکگوایر، مدیر ارشد بازاریابی (CMO) شرکت کوالکام است؛ شرکتی که در خط مقدم این تحول فناوری قرار دارد و به طور عمیقتر در پادکست در مورد آن صحبت شده است.
۱. خودروی شما در حال تبدیل شدن به یک «فضای زندگی دیجیتال» است
مفهوم خودرو به عنوان یک «فضای زندگی دیجیتال» که توسط دان مکگوایر توصیف شده، فراتر از یک وسیله حملونقل صرف است. خودرو در حال تبدیل شدن به یک مرکز تعاملی برای بهرهوری، سرگرمی و آرامش است. برای مثال، میتوانید از هوش مصنوعی بخواهید بر اساس پیشبینی ترافیک، برنامه روزانهتان را مجدداً تنظیم کند، یا در مورد رستورانی که در مسیر میبینید سؤال کنید و از خودرو بخواهید برایتان میز رزرو کند. این یک تغییر قابل توجه است، زیرا رابطه ما با وسایل نقلیهمان و زمانی که در آنها سپری میکنیم را دگرگون میسازد.
“ما نمیتوانیم تجربهای را تصور کنیم که بیشتر از یک وسیله نقلیه، بدون دخالت دست، با زبان طبیعی، تعامل صوتی و مبتنی بر عامل هوشمند باشد.”
۲. هوش مصنوعی به گجتهای قدیمی شما جان تازهای میبخشد
دستگاههای آشنایی که قبلاً تنها یک کارکرد داشتند، به لطف هوش مصنوعی هوشمندتر و تواناتر میشوند. به گفته مکگوایر، دستگاههایی که زمانی تنها «لوازم جانبی» تلفن همراه محسوب میشدند، اکنون در حال کسب هوشمندی مستقل هستند. هدفونها یک نمونه عالی از این روند هستند: آنها از ابزاری صرف برای گوش دادن به صدا، به مجرایی برای تعامل با هوش مصنوعی تبدیل میشوند. این روند، کارایی و ارزش فناوریهایی که از قبل در اختیار داریم را افزایش میدهد.
“این [فناوری] به دستگاههایی که شاید تنها برای یک کار خوب بودند، جان تازهای میبخشد.”
۳. در آینده، خودروی شما به عینک هوشمندتان تبدیل خواهد شد
دان مکگوایر ایدهای جالب و غیرمنتظره درباره تعامل دستگاههای مختلف هوش مصنوعی مطرح میکند. طبق دیدگاه او، وقتی شما در حال راه رفتن با عینک هوشمند خود هستید و سپس سوار خودرو میشوید، خودرو باید «تجربه مبتنی بر عامل هوشمند» را از عینک تحویل بگیرد. دلیل این امر، جلوگیری از حواسپرتی و ایجاد یک تجربه ایمنتر، طبیعیتر و کاملاً فراگیر با استفاده از حسگرها و دوربینهای برتر خودرو است. این ایده یک تغییر پارادایم از یک دستگاه مرکزی به سمت یک تعامل «همزیستانه» و سیال بین دستگاههای ماست، جایی که هرکدام در بهترین موقعیت برای کمک به ما، مسئولیت را بر عهده میگیرند و وظایف را به یکدیگر محول میکنند.
۴. ممکن است هوش مصنوعی نهایی، اصلاً یک «دستگاه» نباشد
آینده هوش مصنوعی ممکن است کاملاً «محیطی» باشد. این بدان معناست که شاید در یک دستگاه سنتی جای نگیرد، بلکه میتواند در لباسهای ما بافته شده یا به شکلهای جدیدی بر روی بدن پوشیده شود. مکگوایر اشاره میکند که این ایدهها صرفاً خیالپردازی نیستند و میگوید: «ایدههای زیادی در حال بررسی است. شما میبینید که OpenAI و جانی آیو در حال کار بر روی چیزهایی هستند. دیگران هم همینطور.» این دیدگاه، تغییری بنیادین را نشان میدهد: از تعامل با دستگاهها به زندگی درون یک محیط هوشمند.
“تلفن هنوز تلفن است، ساعت هنوز ساعت است، اما آن چیز بعدی که قرار است یک سناریوی کاملاً جدید برای شما در حین حرکت در طول روز ایجاد کند و اتفاقاً تلفن خود را همراه ندارید، چیست؟”
۵. قدرتمندترین هوش مصنوعی، شخصی، خصوصی و سریع خواهد بود
در پاسخ به نگرانیهای رایج در مورد هوش مصنوعی، مکگوایر دیدگاهی خوشبینانه از هوش مصنوعی روی دستگاه (on-device) ارائه میدهد. استدلال او این است که هرچه پردازش هوش مصنوعی به کاربر نزدیکتر باشد (یعنی روی خود دستگاه انجام شود نه در فضای ابری)، میتواند شخصیتر، خصوصیتر و پاسخگوتر باشد. این مدل مزایای قابل توجهی برای کاربر دارد: موانع پذیرش را کاهش میدهد زیرا تجربه استفاده از آن طبیعیتر، روانتر، ایمنتر و خصوصیتر احساس میشود.
“هرچه [هوش مصنوعی] به انسانی که دادهها را تولید میکند نزدیکتر باشد، میتواند شخصیتر، خصوصیتر و سریعتر باشد.”
نکته اصلی این است که آینده هوش مصنوعی تنها یک هوش بزرگ و مرکزی نیست، بلکه اکوسیستمی شخصی از دستگاههای هوشمند است که با هم کار میکنند تا به ما کمک کنند. همانطور که هوش مصنوعی به کمکخلبان شخصی شما تبدیل میشود، اولین اضطرابی که به آن واگذار میکنید کدام است: مدیریت برنامهریزی در ترافیک سنگین، پیدا کردن بهترین توقفگاه برای یک قهوه، یا به خاطر سپردن پیامی مهم که فراموش کردهاید پاسخ دهید؟